Vita is in het park aan het wandelen en stapt stevig door. Nog maar een paar dagen en dan hebben zij en haar team Parijs bereikt. Nou ja… niet echt natuurlijk. Als onderdeel van het Vitaal Vakmanschap programma doen alle medewerkers van VitalIT de Passo Challenge. Ze zijn de afgelopen maanden...
Vita is het beu. Hoewel ze de lockdown situatie in Nederland en het verplichte thuiswerken in eerste instantie als positief ervaarde, is ze het nu zat. De muren komen op haar af, de motivatie neemt af en ze mist het contact met haar collega’s. Ietwat geïrriteerd en zuchtend loopt ze de tr...
Het is mei en de zon schijnt heerlijk wanneer Vita ‘s ochtends met Fiene in de buggy naar de opvang wandelt. Door versoepeling van de corona maatregelen mag Fiene weer deels naar de opvang, wat Vita en Viggo meer ruimte geeft om productiever thuis te werken. De tijd die ze als gezin noodgedwon...
Het is iets voor half zeven wanneer Vita die avond op de bank ploft. Ze heeft Fiene net naar bed gebracht en zapt nu doelloos langs de zenders. De coronacrisis duurt langer dan Vita had verwacht en het thuiswerken combineren met de zorg voor Fiene is best schipperen. Ze blijft hangen bij RTL4, waar ...
Je hebt pas echt besef van tijd wanneer de wereld op zijn kop staat. Hoewel Vita en Viggo in februari enthousiast zijn begonnen aan het programma Vitaal Vakmanschap, Viggo net iets enthousiaster dan Vita, ziet hun dagelijks leven er van de een op andere dag heel anders uit. Vanwege het Coronavirus, ...
De ochtend begint zoals iedere ochtend: Fiene ontwaakt uit haar slaap en wekt haar ouders door het op een brullen te zetten. Vita wrijft wat versuft in haar ogen, trekt dan de deken tot over haar oren en kreunt. ‘Het is nog zo vroeg’, fluistert ze tegen Viggo. Hij trekt zich er echter ni...
Het is iets voor achten, pikkedonker en ijskoud wanneer Vita die ochtend haar fiets uit de schuur haalt. Haar goede voornemen om de laatste zwangerschapskilo’s kwijt te raken, en dus iedere dag van en naar kantoor te fietsen, begint haar steeds meer tegen te staan. Bah, het is koud, nat en don...
’Focus. Focus. Focus.’’ ik kan het urenlang als een mantra herhalen in mijn hoofd. Focus! Maar mijn vingers lijken wel verzwaard met lood en blijven op de ‘asdf’ en ‘jkl;’ rusten, terwijl de tijd onverstoorbaar voorbij tikt op de klok aan de steriel witte ka...